Artykuł Czytelnika: Zamiast zabawy nauka – obecna rzeczywistość malucha

- Mamy dwie córki. Jedna jest już nastolatką. Od początku chętnie uczęszczała na różnego rodzaju zajęcia dodatkowe: grę na pianinie, sportowe, języki obce i inne. Niektóre sama sobie wynajdowała. W szkole też mogła siedzieć do późnych godzin wieczornych. Druga jest zupełnie inna, najchętniej siedziałaby w domu – mówią rodzice dziewięcioletniej Aleksandry i dwunastoletniej Mai.

Część rodziców nie chce jednak, żeby ich dzieci były zbytnio obciążone nauką. Dzieciństwo to w końcu też czas na zabawę.

- Syn chodzi na dwa rodzaje zajęć dodatkowych. Uważam, że w jego wieku to wystarczające. Nie chcę fundować mu dzieciństwa bez związanej z nim zabawy i beztroski. Ostatnio dyskutowałam na ten temat ze znajomą, która namawiała mnie na zapisanie go jeszcze na język obcy. Ja jednak dobrze wiem, że dla niego byłoby to zdecydowanie za dużo. Poza tym przyjdzie na to jeszcze czas – mówi mama ośmioletniego Kacpra.

Są też dzieci, które niechętnie uczestniczą w zajęciach pozalekcyjnych.
-Kolejny raz zapisałam córkę na zajęcia dodatkowe. Wspólnie wybrałyśmy gimnastykę. Przez kilka miesięcy była zadowolona i nie opuszczała żadnej lekcji. Teraz zmieniała zdanie i muszę ją namawiać, żeby zgodziła się na nie pójść. Nie może przyzwyczaić się do rygoru, związanego z nabywaniem nowych umiejętności. Ona chciałaby pogadać i powygłupiać się z koleżankami, a nie może. Wolałaby więc wyjść na podwórko. Jeszcze nie zdecydowałam, co zrobię od następnego roku szkolnego, ale przyznam, że to trudna decyzja – mówi mama ośmioletniej Amelki.

Wydaje się, że w dzisiejszym świecie dodatkowe umiejętności są bardzo przydatne. Ułatwiają m.in. znalezienie pracy. Z drugiej strony, zabierać dzieciom dzieciństwa też nie można, rodzicom pozostaje więc trudna sztuka wyboru najlepszego rozwiązania.